Peruphasma schultei - straszyk diabelski

Samice straszyka diabelskiego dorastają do 7-8cm długości ciała, samce są nieco mniejsze - rosną maksymalnie do 5cm.

W naturze straszyki diabelskie zamieszkują endemicznie niewielki górski region Cordillera del Condor w Peru, na wysokości 1200-1800m.n.p.m.

W przeciwieństwie do większości straszykowatych nie upodabniają się do części roślin, a liczą raczej na odstraszający efekt swojego kontrastowego ubarwienia - mają aksamitno czarne ciało, żółte oczy i czerwone szczątkowe skrzydła.

Zaniepokojony straszyk diabelski rozpościera jaskrawoczerwone miniaturowe skrzydełka, a czasami wypuszcza areozol gryzącej substancji (peruphasmal C₁₀H₁₄O₂)  W wypadku kontaktu z błonami śluzowymi lub oczyma jak najszybciej należy przemyć je wodą.

Gatunek łatwy w hodowli i niewymagający, doskonale nadaje się nawet dla początkujących.

Warunki hodowli:

• Terrarium: wystarczy 20 x 20 x 30cm dla kilku osobników.

• Podłoże: najlepszy jest torf kokosowy, ale wystarczą nawet papierowe ręczniki.

• Temperatura: straszyki dobrze czują się w temperaturze pokojowej, ok. 19-25ºC i raczej nie wymagają dogrzewania.

• Wilgotność: straszyki to gatunek sucholubny, więc terrarium zraszamy nie za często i z umiarem. Wilgotność powinna wynosić 50-70% (nie wyższa!).

• Wyposażenie dodatkowe: terrarium należy umieścić gałązki, po których straszyk będzie mógł chodzić. Mogą być to suche gałązki lub świeże gałązki roślin karmowych, które wkłądamy do miseczki-wazonika.

Pokarm

Straszyk diabelski to roślinożerca. Najchętniej jada liście ligustru lub bzu lilaka. Obie te rośliny są powszechnie dostępne, (ligustr tworzy większość miejskich i parkowych żywopłotów), a zimą odcięte gałązki po wstawieniu do wody szybko wypuszczają liście.

Opracowanie Zoofaktor